Debata mówi coś o kandydacie; jak się wyraża, czy ma refleks, czy jest złośliwy itd itd. Ale nie trzeba przeceniać obrazu kandydatów wyniesonego z debaty.W demokracji nie musimy jak zwierzęta w stadzie czy jak szeregowi członkowie gangu iść za tym wodzem, który mocniejszy w pięści i w gębie.Ważniejsze jest docenienie mechanizmów władzy. Np dobrze jest, by różne władze zmuszone były siebie nawzajem uważnie kontrolować. Gdy mamy i rząd, i prezydenta z jednej partii, to wtedy te dwa organy władzy idą sobie zwykle na rękę, mniej się przejmując jakością tworzonego prawa, a bardziej solidarnością grupowo-partyjno-towarzyską, a w przypadkach patologicznych - solidarnością sitwy. Prezydent z innej partii niż rząd przynajmniej uważnie przyjrzy sie ustawie, zanim ją podpisze. Partia wciąż wybierana ma większe tendencję do stawania się sitwą lekceważącą głęboko obywateli-frajerów niż partia zagrożona brakiem powtórnego wyboru i zatrudnienia przez obywateli.Politycy wciąz zatrudniani przez wyborców stają się aroganccy, bo zapominają, że są pracownikami wyborców, zaczynają czuć się władcami z bożej łaski. Nie piszę tu ani nie myślę, że w jednej partii są anioły, a w drugiej diabły, i że gdy zwyciężą anioły, to będzie raj. Zwracam jedynie uwagę na mechanizmy, które sprzyjają, by ludzie władzy nie diableli, by nie wpadali w pychę.
