Jak wiadomo na operację czy zabieg usunięcia zaćmy czeka się w obiektach finansowanych z naszej składki zdrowotnej za pośrednictwem NFZ dwa, trzy lata. A taki sam zabieg można wykonać od ręki w obiektach medycznych prywatnych, jeśli machniemy ręką na pieniądze od lat wpłacane w ramach składki zdrowotnej i zapłacimy jeszcze raz, o ile stać nas na to.. Podobnie jest z wieloma innymi zabiegami, operacjami i w ogóle z leczeniem. Jest oczywiste, że czym dłużej trzeba czekać na zabieg np zaćmy czy nawet na zwykłą wizytę w obiektach publicznych, tym więcej ludzi udaje się do obiektów prywatnych. Wraz z wydłużaniem się okresu wyczekiwania na interwencje lekarską opłaconą ze składki, rośnie liczba obiektów, gdzie płaci sie po raz wtóry. Jest w interesie właścicieli obiektów medycznych prywatnych, i w interesie zatrudnionych tam lekarzy, by leczenie w obiektach finansowanych z naszej składki było jak najgorsze i jak najtrudniej dostępne.Przecież lekarz, który przyjąłby dwa razy więcej pacjentów w obiekcie publicznym, straciłby wielu w obiekcie prywatnym. Jest to też w interesie budżetu państwa, żeby na lecznictwo wydać mniej, żeby jak najwięcej ludzi płacących składkę, nie korzystało z usług publicznych obiektów, tylko płaciło jeszcze raz w prywatnych. Dziwne, ale w interesie (choć w sprzeczności z etyką - i lekarską, i każdą) wszystkich aktorów sceny medycznej - z wyjatkiem pacjentów - jest by publiczne obiekty były jak najtrudniej dostępne.To, co dobre dla pacjenta, to złe dla lekarzy, przedsiebiorców medycznych, dla budżetu państwa. Czy jest to przypadkowy produkt uboczny organizacji lecznictwa? Czy też sytuacja jest zamierzona, częściowo choćby zaplanowana?
