Po wojnie w potwornie zniszczonej przez Niemców Warszawie, dokonano jeszcze wielu dodatkowych zniszczeń, wyburzając kilkaset kamienic - niezniszczonych lub nieco zniszczonych, ale w pełni nadających się do remontu.Wyburzono też ciekawą kolistą synagogę na Pradze, minaret na Książęcej itd itd NIe było gdzie mieszkać, popularne były baraki, ludzie gnieździli się w zatłoczonych norach, a Biuro Odbudowy Stolicy rozbierało dobre i nieraz potężne kamienice. Architekci z tego Biura mieli secesyjne, eklektyczne kamienice za coś wstrętnego, co ma być zastąpione nowoczesnością. Skuwano też ozdobne tynki, aby uzyskać gładką nowoczesność - uznawaną bez uzasadnienia za lepszość. Budując Pałac Kultury i ogromne place wokół niego wyburzono wiele kamienic nadających się do remontu, w rezultacie niszcząc miasto i tkankę miejską z siatką ulic, robiąc w samym środku Warszawy dziurę z kolosem oraz z pustacią do defilad. Wtedy te liczne niszczone kamienice nie były zabytkami, czy nie były uznawane za zabytki, ale dziś takie, jeśli któraś została, są w pełni za zabytki uznawane. Paradoksem jest, że Pałac Kultury, z powodu którego zniszczono setki zabytków i całe śródmieście zabytkowego miasta, jest zabytkiem, uznany jest za zabytek, a niszczone "przez" Pałac zabytki - zabytkami nie były. To dobry przykład, że to, co władza przedstawia jako prawo (w tym przypadku prawo o zabytkach) i jako słuszność, jest tylko jej władzy widzimisię i samowolą.
PS Niedawno wyszła książka o barbarzyńskich wyburzeniach po wojnie w Warszawie: Artur Bojarski "Rozebrać Warszawę", Ksiązka i Wiedza 2015.
PS 2 W mojej dawnej notatce tu w S24 ("Rola Pałacu Kultury w zniszczeniu miejskości Warszawy") można zobaczyć mapkę i zdjęcie lotnicze pokazujące, ile ulic i kamienic zajął Pałac Kultury, i ile tam jeszcze było kamienic pozostałych po niemieckim barbarzyństwie.
