Kiedy zmiana polityczna jest dobra tzn polepsza sytucję w jakiejś dziedzinie? Nie wystarczą dobre intencje polityków wprowadzających zmianę, zmiana musi być skuteczna, dać polepszenie, a nie pogorszenie czy chaos.Zmiana, nawet podejmowana ze szczytnymi intencjami, ale dająca pogorszenie, jest oczywiście zmianą złą. Sądownictwo, podobnie jak wiele innych dziedzin w Polsce, pozostawia wiele do życzenia. Na swym kongresie sędziowie wiele zarzucali władzy, ale nie wypowiadali się o tym, jak zamierzają zlikwidować słabości własne.Już to nie świadczy za dobrze o ich środowisku. Ale czy nagonka, m innymi w telewizji publicznej, na sędziów, tak, jak gdyby wszyscy byli szujowaci i leninwi, jak gdyby byli warstwą społeczna wrogą i podłą ,z pewnością nie poprawi pracy sądownictwa, nie mówiac juz o tym, że przyzwoitym ludziom władzy taka metoda nie przystoi. Niegodne metody budzą także wątpliwości czy władzy chodzi o zwiększenie ładu i dobra w życiu publicznym czy o władzę dla władzy. Koniecznym, choć niewystarczającym warunkiem dobrej zmiany jest to, by wprowadzajacy ją sami byli dobrzy - zmieniali stosując godne metody. Niegodnymi metodami nie wprowadza się dobrych zmian, lecz złe. Nadto trzeba pamiętać o tym, co da się zmienić, a co nie. Rosyjskie imperium rusyfikowało dziesiatki narodów i nie zrusyfikowało - przeciwnie budziło świadomość narodową.. USA wprowadzało demokrację w Iraku i nie wprowadzilo jej - przeciwnie wprowadziło chaos i nieszczęścia..Jeżeli byłoby prawdą, że wszyscy prawnicy w Polsce są szujowaci i leninwi, to zmiany w sądownictwie nie udałoby sie przeprowadzić. Usuwani sędziowie z powodu swej szujowatości i lenistwa, zastępowani by byli przez innych - też szujowatych i leniwych i do tego karierowiczów i podlizuchów władzy..Nie nagonka, propaganda i pyskówki, ale sformułowanie konkretnych wad sądownictwa i znoszenie ich w dyskusji z sędziami może dać ewentualnie dobrą zmianę. Niestety tylko ewentualnie, bo jakość dziedziny zależy w pierwszym rzędzie od jakości tworzących ją ludzi. Ale pyskówki z pewnością jakości tej nie podnoszą. Władza, chcąca polepszać, sama musi świecić przykładem. Propaganda w telewizji publicznej, szczucie opinii publicznej na całe środowisko, nie jest świeceniem przykładem.
