Odejście Szałamachy jest niepokojące. A jeszcze bardziej, że jego miejsce jako ministra finansów zajmie Morawiecki, który ma już na głowie resort rozwoju. Mateusz Morawiecki to miły człowiek, który nikogo nie obraża, ale fantasta. Wyobraża sobie, że za pomocą czegoś podobnego do Komisji Planowania z czasów socjalizmu, i swego planu, gdzie planuje się rozkwit, doprowadzi Polskę do rozkwitu. Potrzebuje na to pieniędzy, których potrzeba też na różne socjalne programy PiS i rządu. Premier Szydło ma Morawieckiego za cudotwórcę. Na pytanie, skąd wziąć pieniądze na finansowanie górnictwa oraz na to, by nie wzrastały ceny prądu - mimo konieczności wielu inwestycji w tej dziedzinie, konieczności opłat za CO2 z kominów elektrownii i konieczności kupowania przez elektrownie drogiego polskiego węgla - odpowiedziała, że to już rzecz Morawieckiego, by wymyśleć, skąd wziąć pieniądze (aby i deficytowe górnictwo kwitło i prąd nie drożał). Wobec ogromnych potrzeb i apetytów, i rządu, i Morawieckiego, na pieniądze do wydawania, konieczny i korzystny był minister finansów, człowiek swój, ale prawy, odważny i odpowiedzialny, ktory w pewnym momencie mógł powiedzieć: "więcej już bez poważnych kłopotów dać nie mogę". Teraz juz takiego człowieka zabraknie i co sobie Morawiecki finansowo zażyczy jako minister rozwoju na rozwój, to mu Morawiecki jako minister finansów - choćby z pożyczek lub z dodruku - przydzieli. Fantasta i trochę gospodarczy hazardzista nie powinien być strażnikiem kasy.
